凡草诫

苏拯 〔唐代〕 苏拯

野草凡不凡,亦应生和出。

锄夫耘药栏,根不留其一。

良由本芜秽,着地成弃物。

人生行不修,何门可容膝。

不唯不尔容,得无凡草嫉。

贤愚偃仰间,鉴之宜日日。

复制 复制
目录
作品原文 作者简介

拼音版

fáncǎojiè

cǎofánfányīngshēngchū

chúyúnyàolángēnliú

liángyóuběnhuìzhechéng

rénshēngxíngxiūménróng

wéiěrróngfáncǎo

xiányǎnyǎngjiānjiànzhī

作者简介

苏拯

苏拯

晚唐诗人

热门搜索